Arapça kökenli akıl kelimesinin kök anlamlarından biri "bağlamak 'tır. Arapçada "devenin ayağına bağlanan ip" manasındaki bir kökten türetilmiş olan bu kelime, çoğu zaman "insanı bir çizgide tutan, sorun çözebilme becerisi anlamındaki zekâyı amaca yönelik kullanmayı sağlayan ve çizgi dışına kaymayı engelleyen" bir özellik olarak görülür. Eskiden "delilik" denen durumların "aklı kaybetmek" ile ortaya çıktığını düşünmemiz de bundandır. Zekâ bir at ise akıl onun süvarisi gibidir; güçlü bineğin nereye ve ne hızda yol alacağını o kontrol eder.
Sinan Canan( İFA İnsanın Fabrika Ayarları - 77 )
Aptallar, kötüleri zeki zanneder. Murat Menteş
( Ruhi Mücerret - 182 )
( Ruhi Mücerret - 182 )